Anasayfa
.jpg){kind=link}
Uzun yıllar sürecek bir projenin başlangıç sayfasındasınız. Belki de ömür bitecek bu evrenin genişlemesi bitmeyecek...
Özet
Tanrı Dünya’yı yarattığında, yeryüzüne önce bu küreyi şekillendirecek, yaşamın oluşması için ortamı sağlayacak yükselenleri gönderdi. Yükselenlere özgür bir irade verdi, bu yeni Dünya hakkında hiçbir şey bilmiyorlardı ama yaşamı onlar belirleyeceklerdi. Yükselenler, ormanları, su kaynaklarını, havayı, ateşi, hayvanları ve daha birçok bileşeni bir araya getirerek doğayı oluşturdu. Doğa onlara göre muazzam bir denge ve uyum içerisindeydi. Yükselenler, doğayı oluşturdukları süre boyunca bir şeyi fark etmemişlerdi, oda zaman. Zaman onların geldiği yerde var olmayan bir şeydi. Oluşturmuş oldukları doğa, zamanla bozuluyor, yıpranıyor, eskiyor ve hatta ölüyor, yok oluyordu. Zaman, sadece oluşturdukları doğayı etkilemiyor, kendilerinin de yaşlandıklarını, eski güçlerinin olmadığını fark etmelerini sağlamıştı.
Toprağa hayat veren yükselen, oluşturdukları doğanın, zamana yenilmesine engel olacak düzenlemeleri yapacak kadar vakitleri olmadığını, kendilerinden sonra geleceklere, doğanın işleyişini anlatmak gerektiğini ve tüm yükselenlerin bu bilgileri sayfalara dökmesini istedi. Birbirlerine sıkıca bağlı yükselenler, tüm bildiklerini sayfalara aktarmaya başladı. Birbirlerinin yazdıklarını okuyor ve doğayı zamana karşı koruyabilmek için vakitlerini doldurana kadar, önlemler almaya çalışıyorlardı. Fakat bu süre zarfında ateş yükseleni, doğadaki başka bir zayıflığı fark etti. Birbirlerine sıkı sıkıya bağlı oldukları için bir bileşenin, diğer bir bileşene zarar vermemesini sağlıyorlardı ama kendilerinden sonra gelecek ve bu sayfaları okuyacak olan, diğer bileşenlere zarar verebilirdi. Yükselenlere bu durumu anlattığında, diğerleri ona anlam veremedi ve bunun mümkün olmadığını savundular. Zamana o kadar çok takılmışlardı ki diğer olumsuzlukları göremiyorlardı. Ateş yükseleni, bunu ispatlamanın bir yolunu bulmalıydı.